Menu
Celebrantka pogrzebowa, religioznawczyni
„Największa godność, jakiej możemy się doszukać w śmierci, to godność poprzedzającego ją życia.”
Te słowa oddają moje podejście do ceremonii: skupienie na tym, co zmarły po sobie zostawił. Możemy żegnać bliskich pięknie i z godnością.
Życie uczyło mnie pożegnań od wczesnych lat, gdy uczestniczyłam w wiejskich czuwaniach przy zmarłych. Śmierć zawsze była mi bliska, nie budząc lęku, lecz refleksję. Niezdarnie prowadzone pogrzeby bliskich stały się moją motywacją do działania. Studia przybliżyły mi temat w kontekście wielu kultur, a praca dyplomowa pogłębiła moje zrozumienie. Dziś, jako celebrantka, łączę tę wiedzę z empatią, by każde pożegnanie naprawdę wyrażało to, co najważniejsze.
Jestem absolwentką Religioznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Ponadto mam za sobą wiele godzin pracy z głosem i emocją oraz ukończone szkolenie Tworzenie osobistych pożegnań w Instytucie Dobrej Śmierci. Wciąż pogłębiam wiedzę na kolejnych kursach dotyczących m.in. opieki nad ciałem osoby zmarłej czy pracy z osobą w żałobie. Prywatnie regularnie uczestniczę w spotkaniach Death Cafe, brałam udział w Warsztatach Umierania prowadzonych przez Katarzynę Boni.
Wiem, jak kojąco działa na umysł przebywanie na łonie natury. Marzy mi się stworzenie cmentarza harmonijnie wkomponowanego w krajobraz. Miejsca, gdzie można odwiedzać zmarłych bliskich, a jednocześnie doświadczać zanurzenia w przyrodzie, która żyje i zmienia się wraz z porami roku.
Chcę zrealizować wizję naprawdę zakorzenioną w naturze – nie kolejnej „ekologicznej kwatery” na tradycyjnym cmentarzu, lecz w pełni naturalnego miejsca, pozbawionego betonu, nagrobków i formalnych alejek. Cmentarz jako miejsce regeneracji, gdzie śmierć daje życie, a troska o przyrodę staje się formą pamięci. Gdzie można nie tylko pożegnać bliskich, ale też wracać, pobyć, pielęgnować zieleń i wewnętrzny spokój.
